απαντούν στις ερωτήσεις του Greek Gypsy Jazz Guitar για την Jazz Manouche, την ελληνική δισκογραφία και πολλά άλλα...
Οι DIMINUITA εμφανίστηκαν πρώτη φορά με αυτό το όνομα τον Νοέμβριο του 2007,έπειτα από πολλά προηγούμενα χρόνια αγάπης και εντρύφησης σ΄αυτό το τόσο ιδιαίτερο και τόσο σπάνιο στην Ελλάδα είδος.
Εργάζονται εδώ και τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια ως μουσικοί, ή δάσκαλοι μουσικής. Τα τελευταία όμως δυο χρόνια ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με το ευρωπαϊκό swing ή αλλιώς jazz manouche. Tην ευρωπαϊκή, δηλαδή, εκδοχή του swing με έγχορδα (τη λεγόμενη“τζαζ δωματίου”), όπως πρωτοπαίχτηκε τη δεκαετία του ’30 από τους Django Reinhardt- Stephane Grappelli με το Hot Club de France.
Το σχήμα κινείται στο χώρο του ορχηστρικού swing, με αναφορές στο πρωτοποριακό Hot Club, πάνω σε διασκευές των D.Reinhardt-S.Grappelli, αλλά και άλλων συνθετών της ίδιας εποχής, καθώς και σε νέες δικές του συνθέσεις.
Έμφαση δίνεται στο φυσικό, ακουστικό ήχο των οργάνων, χωρίς επιπρόσθετες ηχητικές παρεμβάσεις. Τον πρώτο λόγο όμως, έχει η αυτοσχεδιαστική ελευθερία των μουσικών τόσο χαρακτηριστική, ευδιάκριτη αλλά και τόσο απόλυτη σε όλες της μορφές της τζαζ.
Από τον Αύγουστο του ’09 στη θέση του κοντραμπασίστα βρίσκεται ο Κώστας Αρσένης.
Τα μέλη
Γιώργος Παπαδογιάννης - κιθάρα
Έφη Σαράντη - κιθάρα
Κώστας Αρσένης - κοντραμπάσο
Περισσότερες πληροφορίες στα:
- Πώς θα περιγράφατε την Jazz Manouche σε κάποιον που δεν έχει ακούσει ποτέ αυτή τη μουσική;
- Στην jazz manouche, η ελευθερία της jazz, συναντά το γεμάτο συναισθήματα τσιγγάνικο παίξιμο. Μια μουσική, που προβάλει εντυπωσιακές στιγμές δεξιοτεχνίας, με μια ζωντάνια και ζέστη, που μπορεί να προσφέρει μόνο ένα παίξιμο… «από καρδιάς»!
- Πολλές φορές στη μουσική σας η Jazz Manouche διαδέχεται το ρεμπέτικο τραγούδι και αντίστροφα. Πώς βλέπετε τη σχέση ανάμεσα στα δύο είδη μουσικής;
- Ως μουσικοί, ασχολούμαστε και με άλλα ειδη μουσικής, ιδιαίτερα με το ρεμπέτικο, με το οποίο ξεκινήσαμε και την δραστηριότητα μας ως μουσικοί, πριν 20 χρόνια. Και τα δύο είδη, έχουν ξεκινήσει την ίδια χρονολογική περίοδο περίπου, επομένως οι δίσκοι γραμμοφώνου, με τον χαρακτηριστικό ήχο τους και την αμεσότητα του `live` παιξίματος, δίνουν την πρώτη συγγένεια. Τα όργανα και ο τρόπος παιξίματος είναι αρκετά κοντινός. Επίσης, η μουσική του Μ.Χιωτη έχει αναφορές στη jazz (κυρίως στην swing περιοδο της), αλλά και στο παίξιμο και στο στήσιμο ορχήστρας που είχε ο Django.(Υπάρχουν ηχογραφήσεις, με βιολί και τρεις κιθάρες, που συναντά κανείς και αρμονική σχέση, συχγορδίες με 6η, ντιμινουίτες, κλπ.).
- Θεωρείτε ότι το κοινό στην Ελλάδα είναι δεκτικό στο να δοκιμάσει "νέες μουσικές συνταγές"; Η εμπειρία σας στις μουσικές σκηνές επιβεβαιώνει ή απορρίπτει την άποψη πως η jazz δεν είναι μια μουσική που αφορά κάποιες "ελίτ" ακροατών, αλλά μπορεί να είναι ανοιχτή στο ευρύ κοινό;
- Δυστυχώς το κοινό στην Ελλάδα, προτιμά να ακούει κυρίως ευπαρουσίαστες τραγουδίστριες. Απ` την άλλη, οι μουσικές σκηνές είναι πανάκριβες και επομένως απόμακρες για πολλούς ακροατές. Έτσι, καταλήγουμε συνήθως σε ένα πολύ μικρό κοινό. Τα μπαράκια που κάθε τόσο θέλουν κάποιο σχήμα για live, είναι μια λύση. Βέβαια, εκεί θα έρθουν κάποιοι άσχετοι ακροατές, απροετοίμαστοι ή και απληροφόρητοι .Τα ηχητικά συνήθως είναι απογοητευτικά…Από την άλλη,εκεί μπορεί να συναντηθείς με ακροατήριο που δεν ήξερε πως υπάρχεις και να ενθουσιαστεί, ώστε να ακολουθήσει σε επόμενα live.
- Το κιθαριστικό στυλ που σχετίζεται με την JM πόσο ιδιαίτερο κι ανεξάρτητο από τα άλλα κιθαριστικά στυλ είναι; Πιστεύετε πως είναι μια "ιδιαίτερη" σχολή ή πως ο καθένας θα μπορούσε να περάσει σε αυτό είτε παίζει ηλεκτρική είτε κλασική ή ακουστική κιθάρα;
- Σίγουρα είναι ένα ιδιαίτερο στυλ. Ο ήχος είναι χαρακτηριστικός, διαφορετικός από τα άλλα είδη κιθάρας.Αυτό τον ήχο αγαπησαμε άλλωστε! (δεν αγαπήσαμε τη διαφορά του, αλλά την ομορφιά του!). Κάποιος που ασχολείται με άλλο είδος ,μπορεί κάλλιστα να ασχοληθεί και με το συγκεκριμένο, παράλληλα ή και αποκλειστικά, όπως και ένας jazz manouche κιθαρίστας δε θα βγει χαμένος μελετώντας και άλλες σχολές.
Τώρα ,αν ένας κιθαρίστας που προέρχεται από άλλο στυλ θέλει να αφιερωθεί στο συγκεκριμένο, πρέπει να έχει στόχο τον ήχο, που είναι ιδιαίτερος, αλλά και το πνεύμα της μουσικής αυτής. Δεν μπορώ να πω πως αυτό είναι κάτι δύσκολο ή κάτι εύκολο, γιατί σημασία έχει , πόσο θέλει να προσπαθήσει και να εμβαθύνει κανείς.
- Η κρίση της δισκογραφίας έχει ωθήσει πάρα πολλούς καλλιτέχνες στο να επιστρέψουν στις ζωντανές εμφανίσεις. Μέσα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση, θεωρείτε ότι βγαίνουν θετικά στοιχεία για τη μουσική σκηνή στην Ελλάδα;
- Η μουσική σκηνή στην Ελλάδα, λογικά, θα ακολουθήσει την γενικότερη ευρωπαϊκή συμπεριφορά, με κάποια καθυστέρηση,όπως πάντα…Η κρίση στην δισκογραφία πιστεύω, πως πλέον είναι προς όφελος του καλλιτέχνη, γιατί του δίνεται η ευκαιρία να αποδεσμευτεί από εταιρίες ή παραγωγούς, που το κύριο ενδιαφέρον τους φυσικά είναι το κέρδος. Πιο ελεύθερος καλλιτέχνης σημαίνει και πιο δημιουργικός. Το πως θα καλυφθεί οικονομικά από τα live μόνο, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
- Ποια η γνώμη σας για τη σχέση καλλιτεχνών εταιρειών σήμερα; Μπορούν να υπάρξουν μικρές εταιρείες "συνοδοιπόροι" ενός καλλιτέχνη ή αυτές είναι ιστορίες από τον "παραμυθένιο κόσμο του παρελθόντος";
- Η σχέση εταιρείας και καλλιτέχνη έχει πάντα τον καλλιτέχνη αδικημένο οικονομικά. Εμείς μιλήσαμε με μικρές εταιρείες, που έδειξαν ενδιαφέρον, αλλά η πρόταση τους ήταν παράλογη, τουλάχιστον όσον αφορά τις οικονομικές απολαβές μας.`Ετσι, την παραγωγή του cd μας την κάνουμε οι ίδιοι, γεγονός που θα προσφέρει στην αγορά μια αρκετά οικονομική πρόταση, έχοντας παράλληλα και την ελευθερία αποφάσεων όσον αφορά την αισθητική της ηχογράφησης (τέρμα οι αποστειρωμένες, χιλιομιξαρισμένες ηχογραφήσεις!).
- Είστε από τις κινητήριες δυνάμεις του Djangofest στην Αθήνα. Πείτε μας λίγα λόγια γι' αυτή την προσπάθεια και την εμπειρία σας από το περυσινό Djangofest.
- Στόχος αυτής της προσπάθειας ήταν να καταφέρουμε επιτέλους, να συγκεντρωθούμε όλοι οι μουσικοί, που ασχολούμαστε μ’ αυτό το είδος , να γνωριστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις. Και σαν επιστέγασμα αυτής της επαφής να πραγματοποιήσουμε ένα μεγάλο μουσικό γεγονός, που θα φέρει αυτή τη μουσική πιο κοντά και σε μας αλλά και στους δυνάμει ακροατές της,
Ηταν μια πάρα πολύ ωραία γιορτή!
Με πολύ καλή συνεργασία από όλους και με έναν τελικό «αγκάλιασμα» μεταξύ των μουσικών, που επιβεβαίωσε ότι το φεστιβάλ πέτυχε το σκοπό του.
Μια από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν στο τέλος που ανεβήκαμε και παίξαμε όλοι μαζί! Η προσέλευση ήταν πολύ μεγάλη,γεγονός που καθιερώνει το event για τα επόμενα χρόνια.
Αυτή την εποχή οργανώνουμε το δεύτερο!
- Τι μπορεί να περιμένει κανείς πηγαίνοντας να ακούσει μια βραδιά τους Diminuita; Έχετε κάποιο πρόγραμμα εμφανίσεων αυτό το διάστημα;
- Μας αρέσει να παίζουμε ζωηρά, με ευαισθησία και χιούμορ, αλλά και με σεβασμό σ`αυτό που κάνουμε.`Ενα τυπικό jazz manouche trio, που η παρουσίαση δικών μας κομματιών, αλλάζει κάπως το τοπίο. Προσθέτει ρυθμούς, (5αρια ,6αρια) αλλά και μελωδίες , που προσδιορίζουν την προσωπικότητα και τις καταβολές μας.
Μετά το Πάσχα θα κάνουμε μια τετραήμερη μίνι περιοδεία για πρώτη φορά στην Κρήτη. Έπειτα εκτός από το Djangofest στις 20 και 21 Μαϊου, το πρόγραμμα έχει άλλη μια «βόλτα» στο Βέλγιο, Ολλανδία και Γαλλία ελπίζουμε, από 1 ως 12 Ιουλίου.
Ενδιάμεσα, φυσικά , θα υπάρχουν εμφανίσεις στην Αθήνα. Στον ιστότοπό μας μπορεί κανείς να πληροφορείται για όλη τη δραστηριότητα του σχήματος.
Επίσης κάποια στιγμή στις αρχές του Μαϊου θα γίνει κι παρουσίαση του πρώτου μας δίσκου,με τίτλο “a-rhytmology”, άλλα ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει το που.
- Τα σχέδιά σας για το μέλλον;
- Θα θέλαμε να συνεργαστούμε και με άλλους μουσικούς, για μικρά ή και μεγαλύτερα διαστήματα. Θα συνεχίσουμε τις “βόλτες” γύρω-γύρω στην Ευρώπη, θα προσπαθήσουμε για ακόμα καλύτερη μουσική…,θα φροντίσουμε για την διάδοση της jazz manouche στη χώρα μας. Αυτά μάλλον…
